.....

Για εσένα είμαι ακόμα εδώ, μαθαίνω ν' αντέχω, να θυμάμαι, να ξεχνώ. Θέλω να φωνάξω δυνατά, τις πιο μεγάλες μου στιγμές, τις έζησα μαζί σου.

Γιατί εσύ, μονάχα εσύ κατάργησες την μοναξιά μου. Έδωσες χρώμα στα όνειρα μου.

Έγινες φλόγα που σιγά καίει μέσα στα μάτια μου για να βλέπω τον κόσμο πάντοτε φωτεινό. Μια αφορμή για να σωθώ απ' τα σκοτάδια μου, σε ένα παρόν θαμπό και σκοτεινό. Αυτή είναι η αλήθεια μου και υπάρχει μόνο γιατί κάποτε την μοιράστηκα μαζί σου...

Θέλω να φωνάξω δυνατά, άκου τα λόγια μου! Είναι φωνές που σκίζουν την σιωπή σου.

Άκου τη σκέψη μου και την ελάχιστη αναπνοή, άκου τον ήχο μου που σε τυλίγει και ύστερα αφήνεται να υπάρχει για να τον ακούω ΕΣΥ...